Deze vlag met de dubbelkoppige adelaar kennen we allemaal, hij is nl. van Albanië.
Om de hoek van mijn hotel in Tirana struikelde ik letterlijk meteen over deze Tanners'Bridge. Onderdeel van wat ooit de belangrijkste toegangsweg tot Tirana was.
Dit is iets verderop op de hoek van de George W. Bush straat.
Dit kunstwerk heet 'The Cloud', en het is van de hand van de Japanner Sou Fujimoto.
Er tegenover staat deze 'Memoriali i Pavarsisë' om de 100-jarige onafhankelijkheid van Albanië te gedenken. Aan de binnenkant staat de onafhankelijkheidsverklaringgegraveerd.
De Piramide van Tirana, gebouwd om als museum over de dictator Enver Hoxha te fungeren. Na zijn dood is het in verval geraakt. De vredes klok ervoor is gemaakt van overgebleven kogels.
Mijn afsluiter van mijn eerste dag in Albanië was dineren in de Sky Tower.
Terwijl ik een traditioneel gerecht at ging de zon onder.
De rest van de avond dronk ik er bier met Ryan die ik in Macedonië had leren kennen.
De volgende dag reden we samen naar Durrës.
Durrës is een havenstad maar ook een strandbestemming, op minder dan een uur van Tirana.
Er is een oud Romeins amphitheater, maar die is behoorlijk vervallen. DIt was het mooiste onderdeel.
Vlak ernaast staan deze Mondriaan huizen.
We reden weer terug naar Tirana, voor een bezoek aan het Bunk'art museum.
Het is gevestigd in de oude commandobunker van het regime van Enver Hoxha.
Dit was de kamer van Enver himself. Ongekende luxe voor die tijd, hij heeft hem alleen nooit gebruikt.
Dit was de doucheinstallatie die in die tijd veel in gebruik was, in het tankje links zat petroleum om het water te verwarmen.
De Albanezen onderhielden tijdens de koude oorlog alleen banden met China, dus alle importgoederen kwamen daar vandaan.
De bunker heeft 5 verdiepingen, en op de benedenverdieping is een cafetaria waar we een lekkere El Bar naar binnen werkten.
Daar is ook deze zaal, die tijdens een nucleaire aanval als parlement zou dienen. Je ziet politiek is allemaal theater.
Dit is hoe een huiskamer er in de jaren '70 uitzag. Er was woningnood in Albanië dus als je vrij ruim woonde kwam er gedwongen een wildvreemd gezin bij je inwonen.
Dit is mijnheer Pyrrhus, een Griek/Albanees in het historisch museum. We kennen hem wel van de Pyrrhus overwinning.
Dit kunstwerk: 'Blindness on the red path' symboliseert hoe mensen door totalitaire regimes als de communistische en fascistische in ideologisch geprogrammeerde moordmachines veranderen. Zoals in Hoxha's heilstaat bijv.
Uitzicht vanuit het museum over het Skanderberg Plein.
Rechts het Skanderberg standbeeld, een volksheld. Vroeger stond op die plek het standbeeld van de 'geliefde' leider Enver Hoxha.
Vlakbij vind je Bunk'Art 2, één van de 175.000 bunkers in dit land. Deze was voor de minister van binnenlandse zaken. Er was dan ook een ondergrondse ingang vanuit het ministerie.
De expositie gaat over het schrikbewind van de communisten dat veel weghad van hedendaags Noord-Korea. Dit kunstwerk verbeeldt alle elementen, indoctrinatie, spioneren, gevangenschap, marteling etc.
De bunkers die overal in het land zijn te vinden hadden een aantal standaard ontwerpen. Ze hadden bijna allemaal een bolle bovenkant zodat bommen en granaten afketsen.
Het experimentele theater vlakbij de uitgang van de bunker. Dit vind ik nou prachtige architectuur.
Mijn bezoek aan Tirana zat er weer op, ik reed door het prachtige landschap naar Berat in het zuiden.
Dit is het historische gedeelte van de stad, met bovenop de berg een citadel.
De ingang van de citadel.
Meteen als je de citadel binnenkomt word je van alle kanten handgemaakt textiel aangeboden.
Binnen de citadel kon een groot deel van de bevolking van Berat wonen.
Er was zelfs ruimte voor maar liefst 20 kerken, waarvan dit er één is.
Maar ook buiten de verdedigingsmuren bouwden ze nog kerken tegen de helling aan.
Tegenwoordig sterft het van de hostels in de smalle steegjes.
Uitzicht over het zuidelijke deel van de stad.
Het dorp/de wijk Goric aan de andere kant van de Osum rivier.
Ik liep weer naar buiten, op weg naar de historische wijk aan de voet van de berg.
Berat is één van de oudste steden ter wereld volgens wikipedia.
Voor ik weer verder ging nam ik nog even een foto van deze orthodoxe Sint Demetrius Kathedraal.
Onderweg naar Dhërmi kwam ik deze Oostenrijkers tegen met hun campertje.
Dhërmi is één van de relaxte strandbestemmingen in het land.
Met prachtig uitzicht op de bergen als je in het water ligt te dobberen.
En dan te bedenken dat het land ooit net zo gesloten was als Noord-Korea.
Helaas kon ik maar een paar nachtjes blijven slapen, dus na deze zonsondergang moest ik weer door.
Op de weg terug naar het noorden stopte ik bij Appolonia.
Apollonia is een oude Griekse stad uit de 6de eeuw voor Jezus Christus. nogesaantoe.
Deze Sint Maria kerk op het terrein is minder oud, dan moet je denken aan de 12de eeuw na Jezus man.
Hier zie je wat er over is van het Monument of the Agonothets.
Agonothets waren belast met het organiseren van sportevenementen en feesten.
Hier was vroegen een portico (overdekte galerij) met in elke gebogen nis een standbeeld van een filisoof. Vroeger keek je als je hier doorheen liep uit over zee.
Het uitzicht richting het oosten.
En Enver zou Enver niet zijn als hij hier in de heuvels niet ook bunkers had gebouwd.
De rest van de ruïnes hebben ze in de middeleeuwen gebruikt om dit klooster te bouwen.
Mijn reis door Albanië ging verder in Shkodër.
Het gerestaureerde historische centrum van de stad met massa's restaurants en café's.
Vooral 's avonds komt iedereen en zijn moeder hier flaneren en een terrasje pakken.
Shkodër is één van de oudste steden van de balkan, er woonden hier al mensen in de bronstijd.
Buurland Montenegro heeft de stad meermalen in bezit proberen te krijgen, pas sinds 1920 behoort het definitief tot Albanië.
Overal op de Balkan claimen ze Moeder Theresa, dus vanzelfsprekend ook hier.
De bevolking bestaat voor maar liefst 45% uit Moslims.
Voor mijn laatste uitstapje in Albanië wachtte ik met deze mensen op de Dragobia boot.
Met die boot voer ik over het Komani stuwmeer.
De ferry vaart hier dagelijks en stopt op de gekste plekken om mensen in of uit te laden.
De tocht duurt ongeveer tweeënhalf uur, van Koman naar Fierzë.
Je vaart op die manier zo de Albanese alpen in.
De dorpjes in dit gebied zijn veelal alleen via het water (en een fikse wandeling) te bereiken.
Er zijn mensen die het aandurven om dit de mooiste boottocht ter wereld te noemen.
Ik zat als een echte Leonardo di Caprio op de boeg van de Dragobia.
Deze twee vrouwen zetten we af met een paar enorme zakken die ze heuvel op gingen sjouwen. Maar geen huis of dorp te bekennen in de wijde omgeving.
De Dragobia is de oudste ferry, er zijn inmiddels modernere boten maar die missen de charme. Dit is een soort kippenbus op water.
Het laatste stukje voor we aankwamen in Fierzë.
Na de ferry volgde nog een busritje (taxi kan ook, maar ik ben een krent).
Vervolgens was het nog een uurtje lopen naar mijn hotelletje.
Ik had er in elk geval lekker weer bij tijdens het laatste stukje naar Valbonë.
Al bijna 7 jaar heb ik elke paar dagen een nieuw uitzicht vanuit mijn raam. Deze viel me niet bepaald tegen.
De volgende ochtend liep ik langs alweer één van Hoxha's bunkers.
Terwijl de lucht steeds verder betrok liep ik richting de bergen.
Het was ruim twintig van Valbonë naar Thet over een bergpas van 1850 meter hoog.
Ik hoopte maar dat het niet zou gaan regenen want ik was niet in de gelegenheid om een dagje te wachten op beter weer.
Maar ik had geluk, ik liep tussen de buien in. D.w.z. dat het de hele dag voor en achter me regende.
Dat nam niet weg dat ik toch nog nat werd, want het was warm en ik zweette me kapot op die hellingen.
Uiteindelijk was ik dan toch boven, en het uitzicht werd gelukkig niet belemmerd door laaghangende wolken.
Aan de andere kant van de berg was bestond de vegetatie ineens uit ontzettend lange dunne bomen.
Na 6 uur flink doorstappen kwam ik bekaf aan in Thet. 's Morgens vroeg voor vertrek nog even snel deze foto van mijn uitzicht gemaakt.
Daarna snel de gedeelde taxi in, waar ik geluk mee had omdat er nog net 1 plekje over was. Terug naar Shkodër en de volgende dag naar Kosovo. Goodbye Albanië.
Nederlands