En twee dagen later reed ik Panamá via deze brug uit. Hello Costa Rica.
Teatro Nacional in San Jose.
De fonteinen voor de deur van het Teatro Nacional.
Gelukkig was er ook weer een kerk.
Het word tijd om de stad uit te gaan op weg naar....
....de vulkaan van Arenal die volgens de gidsen altijd actief is, maar helaas nu al een jaar slaapt.
En dus rijden we gauw door naar Tamarindo.
Onderweg even de raccoon's voeren.
Nog even poseren voor het meer van Arenal.
We zijn mooi op tijd voor de zonsondergang.
De volgende dag op het strand dopingcontrole (5 minuten nadat de politie weg was stonden de jongens al weer vrolijk te blowen).
Daags erna op weg naar Moctezuma.
Daar zou ook een mooi strand zijn volgens de gidsen.
Maar wij gingen voor de watervallen.
Daar kun je namelijk mooi vanaf cliffduiken.
De pacifische oceaan.
Vogel in de tuin van ons hotel.
Laatste stop voor Lucia wegging en Jeroen aankwam, vulkaan Poas met uitzicht over San Jose.
Zonsondergang boven San José, vanaf de vulkaan Poas.
San José by night.
's Morgens weer vroeg uit de veren.
Voor een ontbijt in het gezelschap van Kolibri's.
Enorm nieuwsgierige eekhoorntjes in het natuurpark op de vulkaan.
En toen was daar ineens Jeroen.
Lobby van het Teatro Nacional.
Het was ons culturele dagje dus ook even het goudmuseum in.
Het postkantoor.
En het nationaal museum.
Genoeg cultuur, tijd voor fiësta.
Op de jaarmarkt in La Fortuna had Jeroen al snel sjans met zijn salsa-skills.
De dag erna gingen we een stukje raften.
Met zijn zessen van een categorie 5 rivier af.
Kom maar op met die stroomversnellingen.
Bij de eerste rapid zijn we nog wat zenuwachtig.
Maar het gaat allemaal goed.
En dus roepen we even later uit volle borst: 'Me gusta!'
Daarna gingen we even een stukje onderwater.
De begeleiders in de kayaks vermaken zich ondertussen ook opperbest.
Maar wat zij kunnen, kunnen wij veel beter.
Helaas de finish komt alweer in zicht.
Het was helemaal top.
Daarna naar Monteverde, ander pakkie an en ziplinen.
Zoals alle ziplines in de wereld is dit de grootste/hoogste/langste.
Het helmpje staat me weer uitstekend.
Volgende stop Rincon de la Vieja.
Stukje hiken met windkracht 9.
En zwemmen bij de waterval.
En daarna vogels kieken in parque Manuel Antonio.
En aapjes natuurlijk.
Daarna hadden we eindelijk tijd om een stukje uit te rusten.
Jeroen ook weer blij.
Aansluitend gingen we surfen in Dominical.
En tenslotte, Parque Nacional Corcovado.
De boswachter met zijn syfillis neus.
Onze gids loopt er bij als een militair, terwijl Costa Rica helegaar geen leger heeft.
De smalste brug in de wereld.
Maar de Jezus Christ Lizard heeft zelfs geen brug nodig. Hij kan over het water kan lopen.
Vlinders mensen.
Woody woodpecker.
Geen idee wat hij nou weer van me moest.
En weer van die apen met van die witte koppen.
Het vliegtuig voor de mensen die geen 20 kilometer willen lopen.
Het lelijkste beest ever: een tapir.
Spinnetje.
In alle vroegte lopen we via het strand terug naar de bewoonde wereld.
Nog een laatste blik achterom.
Het laatste stukje doen ook wij met het vliegtuig ipv de bus.
Zodat we tenminste uitgerust zijn voor het golfen op Jeroen's laatste dag.
Nederlands