Mijn eerste bestemming in Kroatië was Rabaç, waar mijn vrienden op de camping stonden.
De camping ligt aan een mooie baai met kiezelstrand.
Dus wij sleten onze dagen vooral liggend en zwemmend.
En daar word je hongerig van natuurlijk.
Voor de afwisseling en omdat de kinderen dat mooi vonden slingerde ik de helicopter maar eens aan.
En met gevaar voor eigen leven liet ik de kleintjes er ook een stukje mee vliegen.
En dat leverde mooie plaatjes op van het dorpje.....
.....en van de camping.
Er was een duiskschool, dus nam ik ook maar even een kijkje onder NAP.
Maar veel vis was er niet te bekennen.
Hier en daar een verdwaalde anemoon.
En een paar guppies, dat was het wel zo'n beetje.
Het regende ook weleens, en dus gingen we een dagje wandelen in Pula.
Het centrum van Pula is best mooi met talloze oude gebouwen zoals deze.
Lange tijd was Pula onderdeel van Italië, de Romeinen bouwden o.a. dit kollosale amfitheater.
En na al die jaren is het nog steeds in gebruik, mooi is dat he!
Willy deed net of hij naar het vissen stond te kijken.
Dat vissen leverde hoe dan ook niet veel op....
...maar gelukkig waren er frikandellen in de kantine.
's Avonds kozen we telkens uit één van de vele restaurantjes langs het water.
Maar wel op tijd naar bed, want 's morgens moest je er vroeg bij zijn als je een ligbedje wilde hebben.
Ik ging ook nog even met Willy kijken in het nabijgelegen Labin.
BFF!
Het uitzicht vanuit Labin op Rabaç.
Labin is ooit nog een minirepubliek geweest omdat de mijnwerkers tegen de fascisten waren.
Vroeger in de Romeinse tijd heette het plaatsje Albona.
Daarna viel het onder Venetiaanse bestuur.
Zoals je nog kunt zien aan het wapen van die stad op deze kerk.
En ook boven de toegangspoort prijkt dat logo.
Vanuit de lucht zie je eigenlijk pas hoe mooi het plaatsje gelegen en gebouwd is.
Nadat mijn vrienden weer naar Nederland waren gegaan, bezocht ik Rijeka.
Het is de derde stad van Kroatië na Zagreb en Split.
De stad staat vol met barokke gebouwen.
En heeft een natuurlijke diepe haven waardoor de stad van strategisch belang was.
Het operagebouw uit 1885.
In het parkje voor de opera vond iemand het nodig om de vliegende ratten te voeren.
Na wat reparaties aan mijn auto te hebben laten uitvoeren reed ik verder naar Zadar.
Zadar is de oudste doorlopend bewoonde stad van Kroatië.
De Sint Donatus kerk op het oude Romeinse forum.
De god Jupiter met zijn hoorns.
De Sint Maria kerk waar nu een goud en zilver museum in is gevestigd.
De Sint Simeon kerk, hij ligt hierbinnen en elk jaar op 8 oktober openen ze zijn kist en kun je een week lang zijn gemummificeerde lijk zien.
Na Zadar lag Split op mijn route. Dit is de toren van de kathedraal van Sint Domnius.
De kathedraal is onderdeel van het paleis van Diocletian, de Romeinse keizer. Zijn mausoleum is onderdeel van de kathedraal.
De toren is trouwens herbouwd in 1908 nadat hij was ingestort.
Dit is Narodni Trg, dat betekent Volksplein.
Je komt er via de IJzeren Poort (Željezna Vrata) bij de klokketoren.
De Pirija Fontein, het gebaar dat de hand maakt blijkt een groetend gebaar te zijn in Kroatië.
Vervolgens liep ik via de Marmontovastraat naar de boulevard.
Waarna ik via het Voćni Trg (Fruit Plein) terug liep naar mijn vertrekpunt. Het was een bliksembezoek aan Split.
Er bleek vervolgens nergens meer een kamer te krijgen, maar ik had geluk en kon is het appartement van de eigenaar slapen aan dit meertje.
De eigenaar was namelijk vergeten zijn volgeboekte kamers van internet te halen.
Dus gaf hij me zijn eigen penthouse, met mooi uitzicht en 's morgens een frisse duik in het Bacinska meer.
Daarna moest ik weer snel verder richting Dubrovnik.
Toen ik er aan kwam lagen er meerdere cruiseschepen. Een slecht teken.
Want zoals bij de ingang van de oude stad al duidelijk werd, was het daardoor knetterdruk.
Het oude centrum is bij de meeste mensen wel bekend van Game Of Thrones.
Het was inderdaad 'lekker' druk op de Stradun, de hoofdstraat in de ommuurde stad.
Maar in de zijstraatjes kon ik nog een rustig plekje vinden voor een verlaat ontbijt.
En ook de hoger gelegen gedeeltes waren rustig.
De stadsmuur is ongeveer 2 kilometer lang en veel dikker aan de landzijde dan aan de zeezijde.
Het was snikheet dus ik ging op zoek naar een koud biertje.
En die vond ik voor slechts 6 euro per pijpje op een terrasje buiten de muur met een prachtig uitzicht over zee.
Massa's mensen die rond de oude stad kayakten of een duik namen in de helder blauwe zee.
Ik had mijn Twente shirt aan, da's ook sportief toch?
De piratenboot uit Asterix en Obelix kwam toevallig net langs.
Ik vervolgde mijn rondje en kwam langs de Sint Ignatius kerk.
Een werkje uit de 18de eeuw.
Het was een beetje spoorzoeken in het labyrint van smalle straatjes.
Maar ik vond uiteindelijk toch de kathedraal van Dubrovnik.
De bouw van deze kathedraal is betaald door de Engelse koning Richard the Lion Heart.
Ik liep weer verder langs het Rectors Paleis waar tegenwoordig het Historisch Museum van Dubrovnik is gehuisvest.
Even verderop staan dan vlnr. het Sponza paleis en de Sint Blaise kerk met ervoor Orlando's Column ter ere van de ridder die de stad redde van een belegering in de 9de eeuw.
Dit is Ivan Gundulić een belangrijke Kroatische dichter.
De cruisegangers waren weer ingescheept blijkbaar want de Stradun was weer rustig. Maar ik moest ook weer verder helaas.
Snel langs de muur terug naar de parkeergarage.
Vanuit de garage nog een laatste foto.
Waarna ik vlak buiten Dubrovnik kon aansluiten in de file voor de grensovergang met Montenegro.
Nederlands