Tijdens mijn Europese toernee kon Italië natuurlijk niet achterblijven.
Ik had niet veel tijd, maar Venetië kon ik natuurlijk niet overslaan.
Terwijl ik 's morgensvroeg door the Canal Grande voer, maakten ze bij dit hotel al een dansje.
Dit is de San Geremia kerk waar het lichaam van de heilige Lucia ligt te leggen.
Spelers die hier verliezen krijgen altijd te horen dat ze dan gewoon de boot moeten verkopen.
Alles moet via het water, dus ook de bevoorrading....
....en natuurlijk ook de politie.
Het Ca' Sagredo hotel wordt overeind gehouden door Neptunus.
De waterbus bracht me steeds verder over het Canal Grande, dit is net voorbij de Rialto brug.
Dit is de beroemde Rialto brug, de oudste van de vier bruggen die het Canale Grande overspannen.
Het Palazzo Giustinian waar de componist Richard Wagner ooit nog heeft gewoond.
Palazzo Da Mula Morosini van de gelijknamige invloedrijke familie. Claude Monet heeft het gebouw op een schilderij afgebeeldt.
Voor 80 euro per half uur varen ze je rond in zo'n gondel zodat je vrouw ook weer tevreden is.
Dit is de Basiliek Van Santa Maria della Salute met ervoor het Palazzo Grassi, een kunstmuseum.
En toen kwam eindelijk het San Marco plein in beeld.
De zuilen met San Marco (de leeuw) en San Teodoro de heilige krijger.
De brug der zuchten, waar onder andere Galileo Galilei overheen liep op weg naar de gevangenis rechts.
Basiliek Van Santa Maria della Salute werd ooit gebouwd om een pest epidemie te stoppen.
Het uitzicht over de stad vanaf de klokketoren (Campanile di San Marco).
De waterbus terminal waar ik was uitgestapt.
Het eilandje San Giorgio Maggiore.
De basiliek nog maar een keer, maar nu vanuit de toren.
Zelfs het hekje als je de klokketoren uit komt is prachtig.
Schandalig duur, maar een terrasje pakken op het San Marco plein is wel een must. Met een gezellig orkestje erbij is het het geld eigenlijk gewoon waard.
De basiliek van San Marco heeft als bijnaam de kerk van goud.
Binnen mag je geen foto's maken, maar de bijnaam is in elk geval duidelijk.
De schatkamer met voornamlijk spullen die ze van de Turken hebben gejat.
De plafonds zijn bedekt met zo'n 8000 vierkante meter mozaïeken.
Enorm gedetailleerd, maar nog slechts één derde is origineel.
Deze paarden stonden eerst in Istanbul, later op het balkon voor de kerk.
Daar staan nu deze replica's van de beelden die de Romeinse keizer Septimus Severus ooit liet maken.
De vloer in de souvenirwinkel van de kerk.
De Torre dell'Orologio, elk uur slaat de klok. Maar in de week van hemelvaart gaat er dan ook een deurtje open waar een engel uit komt, en op hemelvaartsdag zelf komen er ook drie koningen uit.
De kerk is verbonden met het Doge Paleis.
De Doge was de hoogste leider van Venetië.
Het paleis mocht wat kosten, dat zie je o.a. aan alle details.
De plafonds in het paleis zijn door beroemde schilders uit die tijd versierd.
Dit plafond is bijv. geschilderd door Paolo Veronese.
Het is wel mooi, maar ik zou knettergek worden in zo'n kamer.
En tegenwoordig kom je er ook niet meer mee weg als je zoveel blote vrouwen laat schilderen in een publiek gebouw.
De rijken die in de senaat zaten hadden allemaal een stem die even zwaar meewoog ongeacht hoe rijk ze precies waren. Heel eerlijk dus.
Er was ook nog een tentoonstelling van juwelen uit India.
Dat wil zeggen juwelen die de sultans uit India in Europa hadden gekocht voornamelijk.
Als ik een tulband zou dragen dan zou ik er ook zo'n speld op knallen.
Ik legde dezelfde weg af als Casanova, over de brug der zuchten naar de......
....gevangenis.
Alle gondels hebben dezelfde voorsteven, met 6 'tanden' die vooruit wijzen één voor elk district in de stad. En 1 tand die achteruit wijst voor het eiland Giudecca.
Nog maar een keer het San Marco plein met zijn vele vliegende ratten en de kerk.
Terwijl ik door de stad liep bleef ik maar foto's maken....
....het is er gewoon te fotogeniek.
Het Ateneo Veneto, naast het Teatro La Fenice.
De Rialto brug nog een keer, met rechts de toren van de San Bartolomeokerk.
De achterkant van het Palazzo Grimani di San Luca, tegenwoordig een rechtbank.
Het uitzicht richting het noorden vanaf de brug zelf.
De huur van de winkeliers op de brug werd gebruikt voor het onderhoud van de brug zelf.
Na al dat gesjouw zag dit terrasje er wel heel aantrekkelijk uit. Het eten was ook voortreffelijk.
Dat gebouw links heeft gewoon vier inpandige parkeergarages.
De kerk van Sint Barnabas, een handlanger van Paulus.
De Ponte dell'Accademia, één van de 4 bruggen over het Canale Grande. Dit is al de derde brug op deze locatie en er komt weer een nieuwe.
Vanaf de brug heb je dit beroemde uitzicht.
Op 21 November wordt er traditiegetrouw met boten een soort brug gebouwd naar de Santa Maria della Salute. Ik kwam gewoon met de waterbus.
Het beeld van Victor Emmanuel II, de allereerste koning van Italië.
De dag zat er bijna op en terwijl ik terugliep naar het treinstation schoot ik nog wat plaatjes.
De klok op deze San Giacomo di Rialto kerk was beroemd omdat hij nooit op tijd liep.
De huizen hebben gelukkig wel allemaal een eigen parkeerplek. Parkeermeters heb ik sowieso niet gezien.
De San Simeone Piccolo, de eerste en laatste kerk die je in Venetië ziet als je zoals ik met de trein aankomt.
Ik had nog 1 stop in Italië, de scheve toren van Pisa.
Iedereeen was er een originele foto aan het nemen....
Dus dan kan ik niet achter blijven natuurlijk.
De kathedraal van Pisa staat nog wel gewoon recht.
In dit gebouw worden eens per jaar alle versgeboren kindertjes van Pisa gedoopt.
Vlakbij de toren liep ik de Via Santa Maria in.
Ik wilde weleens lunchen met die toren als uitzicht, net als thuis in de pizzeria.
Op het Piazza dei Miracoli ligt ook nog deze Gevallen Engel en op de pilaar staat de wolf met Romulus and Remus.
Nog even een plaatje van de Chileen met de toren en vlug naar Andorra.
Nederlands