Vanuit Omsk in Rusland reden we bij Petropavl de grens over naar Kazakhstan, dit is zoals je begrijpt hun vlag.
We scheurden dezelfde dag nog door naar de hoofdstad.
Daar staat het symbool van Kazakhstan, het Baiterek monument.
Vanuit dat monument heb je een mooi uitzicht op het presidentieel paleis.
Precies aan de andere kant zie je goed de centrale as of Nurzhol Boulevard met aan het eind het futuristische winkelcentrum.
Astana, dat hoofdstad betekent in het Kazakhstaans, staat vol met moderne architectuur.
Vanaf straatniveau is dit het uitzicht op het presidentieel paleis (geen idee wat er in die gouden torens (bijnaam: de bierblikjes) gebeurt trouwens.
Aan het andere eind van de centrale as staat dus dit winkelcentrum, Khan Shatyr.
Van binnen ziet het er zo uit, en het is groter dan het van buiten lijkt met op de bovenste verdieping zelfs een tropisch zwemparadijs.
We hadden weer niks gekocht, en liepen er dus onverrichter zake weer uit.
Van opzij zie je de asymmetriche vorm beter.
Vlakbij staat het opera gebouw.
Overal in de stad kom je perfect onderhouden groenvoorzieningen tegen.
We liepen de hele boulevard een keer af.
Met uitstapjes naar links en naar rechts, voor bijvoorbeeld deze moskee.
En ook om de skyline van alle kanten te kunnen zien.
De mensen stromen tijdens de lunch de kantoren uit om hier te wandelen en te roken.
Dit vond ik zelf wel een artistieke compositie.
Weer terug in het park bij Khan Shatyr.
Dat park heet trouwens Park for Lovers.
We gingen ook een dagje kijken aan de andere kant van het presidentieel paleis.
We liepen over de brug die de Ishim rivier overspant. Aan de overkant is ook weer een groot park.
Dit is het Palace of Peace and reconsiliation, het is gebouwd om de vrede en tolerantie tussen alle religies te bevorderen.
Dit is de Shabyt Art Palace, waarin o.a. de Universiteit voor de kunsten is gevestigd.
Het Kazakh Eli monument ter ere van de onafhankelijkheid in 1991 (het is 91 meter hoog).
De Hazret Sultan Moskee.
Het Kazak Yeli (Kazakh Country) met figuren die de nomadische en de russische erfenis moeten weergeven.
Vanaf het bordes van het nationaal museum is dit het uitzicht op het onafhankelijkheidsplein, met rechts nog het paleis van de onafhankelijkheid.
In het museum hangen de adelaar en de zon die je ook op de vlag ziet.
In het museum is dit de ingang naar de sectie met de goud tentoonstelling, we dachten eerst dat we een disco inliepen.
Vlakbij Alma Ata hebben ze in 1969 een skelet met deze uitrusting in een graf uit de 3de of 4de eeuw voor Christus gevonden.
De kleding bestaat uit zo'n 4000 gouden plaatjes, allemaal bewerkt, met dierenfiguren etc. De golden man is een nationaal symbool.
Niet alles in Astana is splinternieuw, hier een gebouw uit het jaar kruik.
De gloednieuwe Hemelvaart Kathedraal.
Dit is het oude presidentiële paleis, tegenwoordig een museum ter ere van de eerste en tot nu toe enige president, Nursultan Nazarbayev.
Het ministerie van Financiën met op de voorgrond de Drevo Zhizni fontein.
Het Nazarbayev centre, een multifunctioneel onderzoeks- en scholings centrum.
Vanaf de brug nog maar een fotootje van de noordelijke rivieroever gemaakt.
Het Nationaal Auditorium, Italiaans designtje.
De levensboom, Bayterek. Waar Samruk, de geluksvogel elk jaar een ei bovenop legt. Het ei symboliseert de zon die leven schenkt. Dit hele ding is door de president op een servetje ontworpen.
Onze buurman in ons hotel was boxer, en we moesten van hem komen kijken.
Het ging ook nog ergens om zelfs.
Hij was één van de vier mannen op het affiche, Nurimbetov Berikbay.
De hele avond wonnen alleen de Kazakhstaanse boxers.
Dus onze buurman ook.
We maakten ook nog even een fotorondje de avond voor vertrek.
Het Khan Shatyr winkelcentrum en de baiterek verkleuren om de halve minuut ongeveer.
De moskee blijft gewoon wit.
Onderweg naar Shimkent sliepen we een nachtje in het prachtige Balkhash.
Langs de kant van de weg zagen we regelmatig kerkhoven.
De graven hebben vaak een beeldhouwwerkje van de overledene erop. Maar ook veel graven waren onafgemaakt (alleen een draadstalen geraamte van het dak).
Na drie dagen kwamen we eindelijk aan in Shymkent.
Daar staat onder andere deze enorme vuurkorf.
Het monument voor de onafhankelijkheid met bovenop het sculptuur 'Zher-Ana' oftewel 'Moederland'.
We maakten een dagtochtje naar Turkistan, 170 km verderop.
Daar staat dit mausoleum van Hodja Ahmed Yasavi.
De bouw begon in het jaar 1399, en is nog steeds niet klaar.
Binnen ligt Ahmed Yasawi, een religieus leider.
Timoer Lenk gaf opdracht voor de bouw (en deze schaal) nadat hij de Gouden Horde (de mongolen) had verslagen.
Maar toen Timoer zelf de pijp uit ging stopten ze met de bouw.
De zijkanten zijn voorzien van prachtige mozaïeken.
Het is wel allemaal recent gerestaureerd......
.....maar bij het restaureren hebben ze niet even de moeite genomen om het gebouw af te maken en de voorkant ook van mozaïeken te voorzien.
Rondom het mausoleum staan verschillende moskeeën, zoals de Hilvet Semi Moskee.
Maar die is net als dit mausoleum van Rabigha Sultan Begum ondergronds.
Op weg naar de auto liepen we nog even langs de achterkant van Yasawi's hut die rijk is gedecoreerd met 6'en en hakenkruizen.
Het waren weer 170 lange kilometers terug naar Shymkent.
De volgende dag gingen we een kijkje nemen in Otrar.
De dromedarissen die we onderweg tegenkwamen waren een beetje cameraschuw.
We zagen massa's van deze prachtige vogeltjes, maar ook die wilden niet zo graag op de foto.
Otrar was een belangrijke stad en oase op de zijderoute.
Maar nadat Dzjengis Khan eenmaal langs was geweest werd het nooit meer wat het ooit was geweest.
Tegenwoordig is dit wat er van over is, niet de moeite van ons bezoek waard eerlijk gezegd.
Maar gelukkig waren er veel vogeltjes, en ik heb het even opgezocht, dit zijn bijeneters (Merops apiaster).
Dit is een steppe renner, oftwel eremias arguta.
Op de terugweg naar Shymkent reden we weer langs een kerkhof, van een afstandje lijkt het net een stadje.
Dit is een typisch landschap in Kazakhstan gespeend van enig kenmerk.
In de dorpen en steden hebben ze de warmwaterleidingen prachtig op ooghoogte weggewerkt.
Vlak naast ons hotel in Almaty (Alma-Ata) was dit park met een beeld van Kunayev een voorziter van de ministerraad in de Sovjettijd en vriend van Brezhnev.
Een beeld van Jambyl Jabayev, een Kazakhstaanse dichter/singer/songwriter die wordt beticht van plagiaat.
Dit is Taras Schevchenko, een schrijver/dichter uit Oekraïne.
Er was die dag een colorrun in Almaty, hopelijk is de kleurstof die ze hier gebruikten wat makkelijker uit te wassen dan die in Nederland.
En weer een stukje verderop alweer een schrijver en dichter, Abay Kunanbayev. Ik kan eerlijk zeggen dat ik van geen van allen ooit iets heb gelezen.
Alma-ata betekent vertaald: Vol met appels. Het zal je niet verbazen, maar ze hebben hier heel veel appels.
Dit is het onafhankelijkheidsmonument, bovenop staat een beeld van de Golden Man. Als je hebt opgelet weet je waar ik het over heb.
Rond het onafhankelijkheidsmonument staan beelden van een Kazachse familie, dit is papa.
Één van zijn kinderen zit op dat paard.
Het centrum van Almaty stikt van de parken en die hebben ook allemaal voorzieningen om te ontspannen, zoals hier pingpong tafels.
Hier weer een beeld van Jambyl Jabayev, blijkbaar was hij ook een buutreedner.
De Sint Nicolaas Cathedraal.
We gingen, zoals een goede toerist betaamd, de Kok Tobe heuvel op met de kabelbaan.
LucÃa had eerst niet goed door waarom ik wilde dat ze daar ging staan voor een foto.
Overal kom je afbeeldingen en sculpturen van appels tegen.
Vanaf de heuvel heb je uitzicht op het Tien Shan gebergte.
De smog is goed zichtbaar zodra je op de heuvel staat, evenals de skischansen links.
Al-Farabi avenue.
In Rusland had ik ze ook al zien staan met een Oculus Rift, maar in Almaty toch maar een keer uitgeprobeerd. Een ritje in de achtbaan, dood en dood eng.
In Ulaanbaatar hadden ze ook al een standbeeld, The Beatles.
Gelukkig was ik een keertje niet de sjaak.
Zenkov's was de architect van deze Hemelvaart Kathedraal.
Het was ooit het op 1 na hoogste houten gebouw ter wereld.
Zo ziet ie er vanaf straatniveau uit.
Achter de kathedraal staat een monument ter ere van de 28 helden van Panvilov. Die eigenlijk geen helden waren bleek later.
Geen idee verder, maar overal hebben ze wel een standbeeld van een vrouw met een baby.
Niet ver van het Panvilov park ligt het centrale park, dat overigens niet centraal gelegen is.
Naast veel groen zijn er allerlei kermis attracties, circusacts en een openlucht zwemparadijs.
Toen wij er waren ging de eerste McDonald's van Almaty open, dagenlang stond er een rij van meer dan een uur voor de deur.
De Olympische winterspelen gaan in 2022 naar Beijing, maar de 2017 winter Universiade is in Almaty, deze grasstandbeelden staan bij het schaatsstadion.
Op deze helling, een stukje hoger in de bergen dan het schaatsstadion, wordt dan (en elke winter) geskied.
Dit is de ingang van het park ter ere van de eerste president van Kazakhstan, gelukkig doen ze heel lang met één president anders zouden ze al die parken helemaal niet kwijt kunnen.
Vlakbij dat park staat deze Russisch Orthodoxe kerk.
Er hingen overal kleurige bollen met kunstbloemen aan de lantaarnpalen.
Deze bollen zijn wel echt.
Zo te zien zijn we vlak bij de springschansen.
Blijkbaar wordt er op de Al-Farabi Avenue ook weleens gefietst.
Één van de iconen van Almaty, er zit van alles in. Bedrijven, winkels, een ziekenhuis, you name it.
Voordat we weer verder reisden wilde LucÃa deze fontein op de foto zetten. Dus ik dacht: "Dan druk ik ook gewoon af".
De dag dat we naar Kirgizië gingen bezochten we vlak bij de grens nog deze site met petroglyfen.
In de heuveltjes heb je allemaal rotswanden zoals deze.
En die staan helemaal vol met grafitti, ik bedoel 4000 jaar oude petroglyfen.
De meeste voorstellingen zijn van dieren, maar er zitten ook pornografische werkjes tussen.
Dit moet een god voorstellen en er achter een krijger.
Het was er niet erg druk, de gids was erg blij dat er iemand op kwam dagen op deze afgelegen plek.
Hier staat 'om mani padme um', de mantra van de Tibetaanse Boedisten. Dat vond ik wel interessant dat ze dat 4000 jaar geleden blijkbaar al zongen/riepen.
Één van de graven, ook volgekalkt met petroglyfen.
LucÃa speelde nog even met de hond terwijl ik met de gids zijn fooi afrekende.
Vlak voor de grens met Kirgizië gooide ik de tank en de jerrycan nog maar even vol. 99 tenge voor een liter diesel (0,26 euro), het kan bijna uit om vanuit Nederland de tank te komen vullen in Kazakhstan.
Nederlands